Weapons: Konusunu Iskalayan Silahlar

2022’deki Barbar (Barbarian) ile adını duyuran yönetmen Zach Cregger bu yıl yeni bir

yapımla karşımıza bir daha çıktı. Silahlar (Weapons) IMDb’den 7,5/10, Rotten Tomatoes’dan

%93, Letterboxd ve Beyazperde’den 3.7/5 alarak övgüyle bahsedilen bir film oldu.

Sinemadan çıktıktan sonra bu yorumları okuyunca ‘’Acaba aynı filmi mi izledim’’ diye

düşünmekten kendimi alamadım. Derginin dosya konusu ‘’Neden İyi/Neden Kötü’’yü

görünce arkadaşlarımla tartışmayı bırakıp yazmaya koyuldum.

Weapons sabah 2.17’de evden koşarak çıkan ve kaybolan bir sınıf ilkokul öğrencisinin

gizemini anlatıyor. Filmi; sınıf öğretmeni Justine, çocuklardan birinin babası olan Archer,

polis memuru Paul, uyuşturucu bağımlısı James, okul müdürü Marcus ve sınıfta kaybolmayan tek çocuk olan Alex’in perspektifinden izliyoruz.

Farklı Perspektifler

Film korku filmlerinde çok da aşina olmadığımız bir yöntemle farklı perspektiflerden

anlatılmaya çalışılmış. İlk başta bu ilginç bir yöntem gibi gelse de pek çalışmamış. İlk iki

karakterin perspektifi çok heyecanlı konuları anlatsa da çok yavaş ilerliyor  ve  tam gerginliğin doruğa ulaştığı noktada sonraki iki karakterin hikayesi anlatılmaya başlıyor. Olayla doğrudan alakası olmayan Paul’un eşini aldatmasının ve sonra da James’i kovalamasının ele alınması izleyiciyi konudan koparıyor . Bu sahneler korku/gerilim türünde olmayan, bir günde farklı karakterlerin hayatlarını anlatan bir filmde olsaydı çok eğlenceli olurdu ama bu filmde hikayenin ilerleyişine bir katkıda bulunmadığı için sadece filmi uzatmış. Hikayenin gelişimine katkı bulunmayan kısımlar, izleyiciyi konudan kopardığı için film izleyiciye şüphelenme ve gerilme şansı vermiyor. Sonraki iki karakterin perspektifinde de konu bir cadıya bağlanarak bir anda çözüme kavuşturuluyor. Doğal olarak film izleyiciye inanılmaz bir hayal kırıklığı yaşatıyor.

Alt Metin ve Yorumlar

Filmin komedi unsurlarının izleyiciyi eğlendirdiği inkar edilemez, özellikle James’in bağırarak Archer’a saldırması gibi sahneler izleyiciyi gerçekten güldürüyor ancak film izleyiciye daha fazlasını sunmuyor. Weapons, kötü bir film değil, sadece fazlasıyla ortalama bir film. 

Weapons, incelemelerinde değinilen yas ve bağımlılık konularına dair tam anlamıyla bir metafor sunamıyor ve bu konuları tam anlamıyla aktaramıyor. Filmde üzgün gördüğümüz tek kişi olan Archer’ın bile yas süreci yüzeysel bir detaydan öteye geçmiyor: hayatına devam ediyor, işine gidiyor ve sonrasında da olayı mantıklı bir kafayla çözmeye çalışıyor. Bağımlılık metaforuna gelirsek, James’in bağımlılığı daha çok mizah unsuru olarak kullanılıyor. Çocukların hayat enerjilerinin tüketimi veya Alex’in bulunduğu durum  akla çocuk suistimalini getiriyor olsa da bu metafor seyirciye tam anlamıyla aktarılamıyor. Tabii ki her film politik bir anlam içerir ama bu filmde bu kadar sembolik okumalar yapabileğimiz, elle tutulur bir yan yoktu.

Korku Unsurları

Film, korku/gerilim unsurlarını tam anlamıyla aktaramıyor aksine izleyicide komedik unsurlar daha çok etki bırakıyor. Korku ve gerilim unsurları gizem seviyesinde kalan bu film, absürt sahneler eklenerek bir korku-komedi filmi olarak sunulsaydı türün örnekleri Shaun of The Dead ve Zombieland gibi kaliteli bir yapım olabilirdi. Gerilim ögeleri çok ucuza kaçılarak verilmişti, az sayıdaki ani bir şekilde korkutmaya dayanan sahneler korkmak için çaba harcayan bir seyirciyi bile germek bir kenara, güldürüyor. Hereditary (2018) ve The Strangers (2008) gibi göz önünde gizlenmiş korku unsurları da kullanılabilirdi. Bu tarzda bir değişiklik hem filmi daha etkileyici kılardı hem de daha fazla korkutarak seyir zevki artırılabilirdi.

Filmdeki esas korku unsuru olan karakterin tasarımı da filmin korku yönünü bastırıyor. Çok ucuz duran bir peruk, mavi far ve taşılarak sürülmüş kırmızı bir ruj ile palyaçoları hatırlatacak beceriksizce bir tasarım yapılmaya çalışılmış. Gladys daha ürkütücü bir görünüme sahip olsaydı, ‘’yaşlı korkunç’’ karakter tipi yönetmenin başka bir filmi olan Barbar filmindekine benzeseydi ortaya daha korkunç bir film çıkardı. Daha yaratıcı olunabilirdi, karakter her sahneye çıktığında gözümüzü kaçırmak isteyebilirdik ama onun yerine eksantirik görünmeye çalışan birini görüyoruz. Bu görünüm konu açısından da boşluklar yaratıyor. Karakter yakalanmak istemeyen biri ancak çok dikkat çekecek şekilde canlı kıyafetler ve sıradışı bir perukla geziyor. Çoğu evde kamera olan ve bir sınıfta kaybolmayan tek çocuğun evinde yaşayan birinin daha insanların içine karışacak şeyler giymesi gerekirdi. Gladys’in birkaç yüzyıldır yaşadığını söyleyen teoriler var, buna uygun tarihi kostümler de seçilebilirdi. Karakterin ev görünümünde de ürkütücü gözüken tek an Alex’in onu yatakta gördüğü sahneydi. Eğer daha korkunç, hatta mide bulandırıcı görünen birini izliyor olsaydık rüya  sahneleri çok daha büyük etki yaratabilirdi.

Filmde cadının tasarımında Marianne (2019)’dan ilham alınabilirdi. i. Orada da bir cadı

rüyalara giriyordu ve hatta bir bölümde çocukları kaçırıyordu. Marianne ilk bölümlerde yaşlı

bir kadının bedenini işgal ediyordu ve o kadın hala kabuslarıma giriyor.

Justine’in rüyasındaki sınıf sahnesi de When Evil Lurks (2023) filmindeki sınıf

sahnesini hatırlatıyor. Sahnede bahsedilen kokular sanki gerçekmiş gibi izleyiciyi rahatsız ediyor, çocukların tuhaf tavrı iç karartıyor. Weapons bu tür korku ögeleri kullansaydı belki hikayedeki mantık hatalarını biraz görmezden gelebilir ve filmi beğenebilirdim.

Mantık hataları

Film izleyicinin aklını birçok soruyla meşgul ediyor ancak bu sorular asla cevaplanmıyor.

Öncelikle filmin başında anlatıcı bunun gerçek yaşanan bir olay olduğunu söylüyor.

İzleyici bunun doğru olmadığını içten içe bilse de olaylara biraz daha inandırıcılık kazandırılmaya çalışılabilirdi.  Öncelikle böyle bir olay iki yıl önce yaşansa bunu bütün ülke veya en azından eyalet haberlerde duyardı.Filmin sunduğu polislerin çözemedği için utandığı ve üstünün kapatıldığı gerekçesi seyirciyi tatmin etmiyor.. 17 çocuk gecenin bir saati kayboluyor ve bu çocuklar, bir ay sonra yaşlı bir kadını kovalayıp parçalarken bulunuyor bunun da üzerine  kimse bunu sosyal medyaya atmıyor. Polisler işini kötü yapıyor diyelim bir ayda bulunmayan çok sansasyon uyandıracak bu haberi çözmek isteyen bir öğretmen ve bir baba dışında kimse mi yoktu? Gladys, Alex’in sorgulanması sırasında yanında geliyor ve kimse bu kadını araştırmıyor mu? Babası hastalıktan konuşamıyor deniliyor, annesi aranmıyor mu? Çoğu evde kamera olduğu söyleniyor ve çocuklar düz bir çizgide koşuyor ama hiçbir kafenin, marketin, istasyonun ya da başka bir evin kamerası yok mu? İnsanlar rüyasında neden Gladys’i görüp duruyor?

Filmin en başında çocukların asla geri dönmedikleri söyleniyor ama bu cümlenin

yanlış olduğunu görüyoruz. En sonda da çocukların bazılarının konuşabilmeye başladığını

öğreniyoruz. Bu da filmde bir mantık hatalarına yol açıyor. Gladys’in kimseyi etkisinden

çıkardığını görmüyoruz, kurbanlar zil çalınca durgun hallerine geri dönüyorlar. Alex bunu hiç

öğrenmediği için diğer çocukları etkisinden çıkarmadı. En büyük sorunlardan biri de filmin adı. Gladys birilerini “silahlaştırıyor” diye bu isim seçilmiş. Ama en sona kadar çocukların silahlaştırılmaktan çok uyuşturulduklarını veya ilaçlaştırıldıklarını görüyoruz. Diğer silahlaştırılan karakterler de filmin odağında olmadığından onlar için başlık koyulması fikri aklıma çok yatmıyor.

Sonuç

Weapons berbat bir film değii aksine filmin zevkli ve akıcı olduğu zamanlar var. .  Ancak övgüler yağdırılan, yılın en korktucu filmini izleyeceğini sanan bir seyirciye hayal kırıklığı yaşatıyor.